انجمن ضدقلدری پیرامون سطح‌های بالای قلدری هشدار داد و منابع جدیدی را برای کارمندان مدرسه‌ها در جهت برخورد با همجنسگراستیزی، دوجنسگراستیزی و ترنس‌ستیزی علیه جوانان معلول منتشر کرد.
درحالی‌که نیمی از کودکانی که خود را جزیی از اقلیت‌های جنسی می‌دانند نوعی از قلدری همجنسگراستیزانه، دوجنسگراستیزانه و ترنس‌ستیزانه را تجربه کرده‌اند، این امر در میان اقلیت‌های جنسی معلول با شدت بیشتری قابل مشاهده است.
یک نظرسنجی نشان داده است که دو سوم (۶۶درصد) از کودکان دارای ناتوانی جسمی یا نیازمند آموزش‌های خاص، در مقایسه با ۵۵درصد جمعیت عمومی، آزار و اذیت همجنسگراستیزانه را تجربه کرده‌اند.
نگرانی‌ها هم‌چونان درباره‌ی نبود آموزش‌های ارتباطی و جنسی که به میزان کافی موضوع‌های مرتبط با اقلیت‌های جنسی -چه جنسیت و یا معلولیت- را مورد توجه قرار نمی‌دهند، افزایش یافته است.
یک دانش‌آموز گفت: «هیچ‌گونه آموزش جنسی برای جوانان معلول وجود ندارد».
«لورن سیگر اسمیت»، هماهنگ‌کننده‌ی ملی انجمن ضدقلدری (Natinal Anti-Bullying Foundation) گفت: «ما از گزارش‌های تبعیض‌های دوگانه – قلدری و انزوای تجربه‌شده توسط جوانان معلولی که خود را از اقلیت‌های جنسی می‌دانند، بسیار نگران هستیم».
«قدم‌های روشنی وجود دارد که برای تغییر وضعیت می‌توان برداشت – ما باید در مدرسه‌هایمان صحبت‌های جوانان معلول را بشنویم و بنا بر پیشنهاد آن‌ها عمل کنیم، برای آموزش‌های ارتباطی و جنسی که همه‌ی جوانان را شامل می‌شود، مطابق بر قانون بجنگیم و از محروم‌نشدن کودکانی با سطح‌های بالای آسیب‌پذیری، از این ابتکارها، اطمینان حاصل کنیم».
«جاناتان چارلزورث»، مدیر اجرایی دفتر ملی کودکان گفت: «تحقیقات بیشتری با محوریت جوانان در معرض تبعیضی که در هردوی این گروه‌های اقلیت قرار دارند، مورد نیاز است».
«ما باید بر یک رویکرد کلی در مدرسه برای مبارزه با این مشکل تمرکز کنیم؛ با سیاست‌های فراگیر ضدقلدری – که به‌طور خاص آزار و اذیت مبتنی بر تبعیض را شامل می‌شوند و آموزش ارتباطی و جنسی مناسب که تنها بر روابط جنسی، عاطفی و سلامت جنسی غیرهمجنسگرایانه تمرکز نداشته باشد و برای کودکان ناتوان و نیازمند آموزش‌های خاص، مناسب و در دسترس باشد».
«امروزه تمامی مدارس آینده‌نگر، برای حمایت از همه‌ی دانش‌آموزان و کارمندان و صرف‌نظر از تنوع تمایل‌های جنسی، جنسیت، هویت، نژاد، اعتقاد و توانایی، تلاش می‌کنند».
«امیدواریم این منابع جدید، مدارس را در حمایت از کودکان ناتوان و یا نیازمند آموزش‌های خاص یاری دهند تا آن‌ها از درد ماندگاری که ناشی از مورد آزار و اذیت قرارگرفتن است، رنج نکشند».