یکی از دانشجویان لزبین دانشگاه کلمبیا که در اتاق خود مورد تجاوز جنسی قرار گرفت، از این دانشگاه به‌دلیل ناتوانی در حمایت از او، شکایت‌م ی‌کند. او دانشگاه را به نقض قوانین حمایتی مرتبط با جنسیت و گرایش جنسی متهم کرد.
امیلیا راسکین فریز، دانشجوی سال دوم و مدافع حقوق اقلیت‌های جنسی گفت که او در آغاز، توسط یک مرد ناشناس در تاریخ 5 اکتبر 2015 مورد تجاوز قرار گرفت. او درحالی‌که مرد بر روی او قرار داشت، از خواب بیدار شد و پس از مدت‌زمان کوتاهی به‌دلیل شدت درد بیهوش شد؛ امیلیا زمانی به هوش آمد که مرد ناشناس با به‌تن‌داشتن لباس زیر خود در حال ترک اتاق بود.
او در آن‌زمان به‌طور رسمی این واقعه را گزارش نکرد و تنها از بخش‌های مختلف دانشگاه کمک خواست و هیچ‌یک از آن‌ها نتوانستند تحت قوانین حمایتی مرتبط با جنسیت و گرایش جنسی و سیاست‌های سوء‌رفتار جنسی دانشگاه به او کمکی کنند.
امیلیا گفت: «من از دانشگاه کلمبیا شکایت می‌کنم زیرا خشم مرا برانگیختند».
زمانی‌که او با شکایت از درد زیاد ناشی از تجاوز به بخش پزشکی دانشگاه مراجعه کرد، پزشک معالج او بدون پرسش از این‌که آیا او مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است یا خیر، به او گفت نباید چونین رابطه‌ی جنسی خشنی را دوباره تکرار کند.
یک هفته بعد امیلیا با برقراری تماس تلفنی به بخش مرتبط با تجاوز جنسی دانشگاه، محل اقامت جدیدی را برای خود خواستار شد و پرستار پاسخگو که هیچ‌گونه اطلاعاتی در این زمینه نداشت، در مقابل از او خواست که داروهای ضد بارداری مصرف کند و پلیس را از این ماجرا آگاه سازد. اما او نمی‌خواست این اتفاق برای او خبرساز شود و تنها خواسته‌ی او احساس امنیت دوباره بود.
امیلیا: «از این‌که نمی‌دانستم چرا من را مورد هدف خود قرار داده بود و نتوانستم او را شناسایی کنم احساس شرمساری کردم».
زمانی‌که به‌دلیل عدم احساس امنیت به اداره‌ی خوابگاه‌های دانشگاه مراجعه کرد تا شاید بتواند محلت سکونت خود را تغییر دهد، به او گفته شد که علاوه بر پرداخت پانصد دلار، خانواده‌ی خود را هم می‌بایست در جریان قرار دهد و او به‌ناچار در محل سکونت قبلی خود باقی ماند.
در اوایل ماه اکتبر ۲۰۱۵، شکایت خود از تجاوز صورت‌گرفته را به معاونت اجرایی دانشگاه کلمبیا اعلام کزد اما در سایه‌ی قوانین دانشگاه، این شکایت‌نامه هرگز به اداره‌ی سوء‌رفتار مرتبط با جنسیت دانشگاه نرسید.
کمتر از یک ماه بعد، در تاریخ ۱۴ دسامبر، امیلیا برای دومین‌بار توسط مرد مهاجمی که در بیرون از خوابگاه منتظر او بود، مورد تجاوز قرار گرفت. حمله‌ی دوم که به اعتقاد امیلیا توسط همان مرد صورت گرفته بود، به‌شدت وحشیانه بود.
براساس شکایت‌نامه، پیش از تجاوز به‌وسیله‌ی اشیایی مانند شانه‌ی سر، قیچی و ریش‌تراش، دستان او را با شارژر تلفن همراهش به یکدیگر گره زده بود و دهانش را هم با لباس‌های تنش بسته بود و در گوشش زمزمه می‌کرد که «آیا هم‌چونان همجنسباز هستی؟».
روز بعد، امیلیا برای پارگی‌های واژنی، بریدگی‌های ران پا و پیچ‌خوردگی مچ دستانش در بیمارستان «لوک» مورد معالجه قرار گرفت.
