آخرین کارزار، بخشی از یک فشار جهانی از سوی دفتر حقوق بشر ملل متحد است که به‌جهت ترویج حقوق بشر و برخورد مناسب با لزبین‌ها، گی‌ها، دوجنسگرایان، ترنسکشوال‌ها و چندجنسی‌های دنیا راه افتاده است.
آخرین کارزار، بخشی از یک فشار جهانی از سوی دفتر حقوق بشر ملل متحد است که به‌جهت ترویج حقوق بشر و برخورد مناسب با لزبین‌ها، گی‌ها، دوجنسگرایان، ترنسکشوال‌ها و چندجنسی‌های دنیا راه افتاده است.
کارزاری تازه از سوی دفتر حقوق بشر ملل متحد از والدین، معلمان، دست‌اندرکاران مدرسه‌ها و دولت‌های سراسر دنیا می‌خواهد تا در راستای مقابله با «آفت جهانی آزار و اذیت» که میلیون‌ها جوان لزبین، گی، دوجنسگرا، ترنسکشوال و چندجنسی و کوئیر را متأثر می‌سازد قدم پیش بگذراند.
قلدری پدیده‌ی تازه‌ای نیست، اما اکنون شناخت رو به رشدی از بهای آن ایجاد شده است – که تنها به کشورهای توسعه‌یافته هم محدود نمی‌شود. یکی از گزارش‌های اخیر یونسکو دریافت که در سراسر دنیا کودکان و افراد جوانی که در کلیشه‌های صُلب جنسیتی نمی‌گنجند در معرض بیشترین خطر سوءاستفاده‌ی کلامی ممتد و مکرر و معمولن فیزیکی هستند.
جوانان لزبین، گی، دوجنسگرا، ترنسکشوال و چندجنسی – و تمامی افراد دیگری که با جنسیت‌های معمول هم‌نوا نیستند – جزو کسانی هستند که بیشترین گزارش‌ها را از دست‌انداخته‌شدن‌ها و تعرض‌ها در مدرسه، خانه و رسانه‌های جمعی ارائه داده‌اند. یک‌چهارم کودکان ایالات متحده در معرض قلدری قرار می‌گیرند و این میزان برای اقلیت‌های جنسی/جنسیتی جوان سه‌برابر است. داده‌های دیگر کشورها هم از داستان مشابهی حکایت دارند: در تایلند بیش از نیمی از دانش‌آموزانی که خود را اقلیت جنسی/جنسیتی می‌دانند گزارش داده‌اند که تنها در ماه گذشته در معرض قلدری قرار گرفته‌اند. در صربِستان، شصت‌درصد دانش‌آموزان دبیرستانی‌ای که در نظرسنجی شرکت کرده‌اند، گمان می‌کردند که خشونت بر علیه دانش‌آموزان همجنسگرا موجه است و سیزده‌درصد ابراز کردند که به‌دلیل این‌که فکر می‌کردند شخصی همجنسگرا است، او را کتک زده‌اند.
این سوءاستفاده‌ها چه کلامی باشند و چه فیزیکی، چه در فضای مجازی باشند یا در دنیای واقعی، برای فرد، خانواده‌اش و کل جامعه [اقلیت] آثار مخرب طولانی‌مدتی بر جای می‌گذارند. مطالعات نشان داده است که قلدری و حس انزوایی که تولید می‌کند، یکی از علت‌های اصلی افسردگی و ترکِ تحصیل در میان جوانان اقلیت جنسی/جنسیتی و کوییر است – این امر بسیاری را به مارپیچی گرفتار می‌کند که می‌تواند به خودآزاری یا حتا خودکشی منجر شود. یونسکو به مطالعاتی که در بلژیک، هلند، لهستان، ایالات متحده، تایلند و مکزیک انجام شده است، استناد می‌کند که بیان می‌کنند احتمال فکر کردن یا مبادرت به خودکشی در میان دانش‌آموزان اقلیت جنسی/جنسیتی و دانش‌آموزان دیگری که با جنسیت‌های معمول هم‌نوایی ندارند در مقایسه با هم‌کلاسی‌هایشان دو تا پنج برابر بیشتر است.
دفتر حقوق بشر ملل متحد برای کمک به افزایش آگاهی در مورد این کارزار تازه به دانیل اِریکو، نویسنده‌ی کتاب پرفروش کودکان («سفر نوبِل گناربِل» (The Journey of the Noble Gnarble) و «قوی‌ترین شوالیه‌ی روی زمین» (The Bravest Knight Who Ever Lived)) و خانه‌ی انیمشن «تولیدات کاوالیر» مستقر در دابلین مراجعه کرد. حاصل این امر فیلم انیمیشنی دو دقیقه‌ای تلخ‌وشیرین «درس» (The Lesson) است. [این فیلم] داستان پسری است که دوستی‌اش با یک دختر دچار مشکل می‌شود، به‌خاطر این‌که مادر این پسر، دختر را در حال بوسیدن دختری دیگر می‌بیند.
این پیام قهرمانانه‌ی سازمان ملل متحد، آشنای والدین سرتاسر جهان است که «کودکان نظاره‌گر کارهای شما هستند». کودکان از سنین پایین، خوب و بد را از بزرگ‌ترهای اطرافشان می‌آموزند. این امر به‌خصوص در مورد نگرش افراد نسبت به تفاوت‌ها و گوناگونی‌ها نمود پیدا می‌کند. نقل‌قولی از نلسون ماندلا هست که می‌گوید کودکان برای این‌که از هم متنفر باشند به دنیا نمی‌آیند؛ آن‌ها نفرت را می‌آموزند. بنابراین اگر می‌توانند نفرت را بیاموزند، می‌توان به آن‌ها عشق را نیز آموزش داد.
برای رسیدن به این خواسته، ویدئوی حاضر، با برگه‌ای که حاوی اطلاعات در این زمینه است و همین‌طور یک صفحه‌ی اینترنتی همراه شده است که حاوی پیام‌هایی به والدین، هم‌کلاسی‌ها، معلمان و (از آن‌جایی که از طرف سازمان ملل متحد است) دولت‌ها است. راه‌های گوناگونی برای ایجاد تغییر وجود دارد: از آموزش یک‌دلی گرفته تا مدل‌سازی احترام‌گذاشتن در فضای کلاس و خانه، راه‌اندازی گروه هم‌یاران، ایستادن در کنار کسانی که در اطراف‌ان هستند و فشار آوردن به مدرسه‌ها برای ارائه‌ی آموزش‌ها و مواد درسی بهتر. اما والدین، دوستان و معلمان نمی‌توانند به‌تنهایی این مشکل‌ها را حل کنند. لازم است مدیران مدرسه‌ها و وزارت آموزش‌وپرورش برای افزایش امنیت دانش‌آموز این تلاش‌ها را با ارائه‌ی آموزش‌های موثر به معلمان، بازنگری برنامه‌های درسی و کار کردن روی فشارهای قانونی حمایت کنند.
دستیابی به اجماع جهانی در حیطه‌ی حقوق بشر می‌تواند کار دشواری باشد، اما سازمان ملل متحد هدفی را پیشنهاد می‌دهد که همگی بتوانند از آن پشتیبانی کنند: اطمینان حاصل کنید که همه‌ی کودکان – اعم از همجنسگرا و دگرجنسگرا، ترنسکشوال یا غیر آن – بتوانند بدون این‌که در معرض قلدری یا خشونت قرار گیرند رشد کنند، زندگی کنند و بیاموزند.
برای اطلاعات بیشتر ویدئوی زیر را تماشا کنید یا از سایت: www.unfe.org/end-bullying دیدن کنید.
«درس» و کارزار همراه آن به‌عنوان بخشی از کارزارهای آزاد و برابر سازمان ملل متحد تهیه شده‌اند – این [مجموعه] محرکِ جهانی برای برابری اقلیت‌های جنسی/جنسیتی است که توسط دفتر حقوق بشر ملل متحد راه‌اندازی و هدایت می‌شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد کارزار آزاد و برابر سازمان ملل متحد و دسترسی و به‌اشتراک‌گذاری مواد کارزار از وب‌سایت: www.unfe.org دیدن کنید، یا این کارزار را در فیسبوک facebook.com/free.equal یا توییتر @free_equal دنبال کنید.